In de tweede helft van de jaren vijftig woonde ik in Zierikzee. Net na de Watersnoodramp was het landschap erg kaal, maar de stompe toren sprong eruit. De toren is het enige restant van Koudekerke, een dorp dat in de Oosterschelde verdwenen is. Dit schilderij is een jeugdherinnering. Ik heb een foto gebruikt, maar ook mijn fantasie. Bijvoorbeeld, om de toren belangrijk te maken, heb ik er een kerkje naast geplaatst.